در بخش دوم مقاله به بررسي نسخه 4.1 يا همان آبنبات پاستيلي به بعد ميپردازيم
نسخه 4.1 یا «آبنبات پاستیلی»
گوگل در نشست I/O سال 2012 از نسخه 4.1 سیستم عامل اندروید خود پرده برداری کرد. قابلیتهای این نسخه نیز بسیار فراتر از آن عدد 0.1 است و میتوان به نسبت نسخه ساندویچ بستنی ویژگیهای بسیار بیشتری را در آن یافت. آبنبات پاستیلی یا Jelly Bean را میتوان بازتعریف استراتژی گوگل در بازار تبلتها دانست چرا که این نسخه از اندروید بر روی تبلت Nexus 7 ایسوس نصب شده است. از سوی دیگر با طراحی مجدد اجزای گوناگون، این آبنبات پاستیلی خوشمزه میتواند ارائهگر تجربهی جدیدی به کاربران باشد.
آبنبات پاستیلی یا Jelly Bean را میتوان بازتعریف استراتژی گوگل در بازار تبلتها دانست چرا که این نسخه از اندروید بر روی تبلت Nexus 7 ایسوس نصب شده است
بیایید نیم نگاهی به این نسخه از سیستمعامل موبایل گوگل بیاندازیم و از صفحهی خانگی بررسی را آغاز کنیم. در این بخش به نظر نمیرسد که تغییر محسوسی وجود داشته باشد، اما با نگاهی موشکافانه درمییابیم که بهینه سازیهایی صورت پذیرفته است. (نشانگر ماوس را برروی تصویر بالا نگه دارید!) از این گذشته گوگل مدعی است که قابلیتهای بصری و لمسی این سیستم عامل را با بکارگیری واحد گرافیک سهگانه ارتقا داده و بدین ترتیب بازنگاری کلیه تصاویر گرافیکی را به 16 میلی ثانیه تقلیل داده است. این برنامه در جهت حرکت نرم و روان در بین منوها و صفحات صورت پذیرفت، به «پروژه کَره» معروف شد. از این گذشته آنها مدعی انجام تغییرات مثبتی در بخش لمسی و ورود اطلاعات دستگاه هستند. از زمان ارائه اندروید، کارایی این
Google Now ویژگی بسیار مهمی است در نسخه ۴.۱ اندروید معرفی شدسیستم عامل همیشه از نظر بخش لمسی عقبتر از iOS اپل بوده است، اما به نظر میرسد که گوگل میکوشد تا این اختلاف را از بین ببرد.
یشک Google Now یکی از بزرگترین و مهمترین بلندپروازیهای گوگل است. اندروید هماکنون به عنوان یک پلتفرم کامل محسوب میشود که قادر به پردازش انواع دادهها، زمانبدی امور، مکان، زمان و... است.
این سیستم عامل همچنین با بهره از زبان طبیعی برای جستجوهای خود و استفاده از طبیعیترین سیستم گفتار به متن موجود بیشترین کارایی را به کاربران خویش بخشیده است. با آبنبات پاستیلی، برای نخستین بار کاربر حتی میتوانند به صورت آفلاین نیز از قابلیت گفتار به متن بهره ببرد و این بدان معنی است که دیگر برای این منظور نیازی به اتصال به شبکه اینترنت نیست.
از دیگر قابلیتهای اندروید 4.1 (آبناب پاستیلی) میتوان به این موارد اشاره کرد:
بازطراحی فونت Roboto:
فونت خاص و زیبای اندروید که نخستین بار در اندروید 4.0 به کار گرفته شد دوباره دستخوش تغییر شده است. طراحی جدید آن در کل این رابط گرافیکی به کار گرفته شده است و برای نمونه در بخش Google Now از فونت ایتالیک آن استفاده میشود که حس تازهای را به کاربر هدیه میکند.
توسعه و دستورپذیری بخش اعلانات:
سالها است که اندروید بهترین و انعطافپذیرترین بخش اعلانات را داشته است که در اندروید 4.1 شاهد تقویت و کارایی بیش از پیش آن هستیم. بدین ترتیب توسعه دهندگان قادر به ایجاد بخش اعلاناتی پویا هستند که میتواند توسعه یافته و اطلاعات بیشتر و کنترل بالاتری را حتی بدون گشودن نرمافزارها در اختیار کاربر قراردهد. بخش اعلانات را میتوان به صورت برنامه به برنامه نیز پیشبرد، قابلیت کاربردی که نخستین بار در iOS 5 اپل از آن پردهبرداری شد.
انعطافپذیری ویجتها:
قابلیت تغییر اندازهی ویجتهای صفحه خانگی نخستین مرتبه در اندروید 3.1 ارائه شد و این قابلیت در آبنبات پاستیلی بسیار توسعه یافته و کاربردیتر شد، به گونهای که میتوان آن را به صورت پویا تغییر اندازه داد. در این نسخه کاربر میتواند چندین ویجت را در یک صفحه جای دهد، چرا که با اضافه شدن ویجت جدید سایز کل ویجتهای درون صفحه کوچک میشود تا فضای کافی به وجود آید. این قابلیت برای آیکونها وجود ندارد.
پیشبینی متون:
تاکنون گوگل صفحه کلید مجازی اندروید را در هر نسخه از این سیستم عامل با تغییرات بسیار همراه کرده است. موضوعی که در اغلب گوشیها به چشم نخورده است چرا که OEMها یا همان شرکای سختافزاری نسخه تغییر یافتهی خود را بر بستر گجت منتشر میکنند. این بار، رویکرد اصلاحی متون تایپ شده از تشخیص غلط املایی کلمات به پیش بینی آنها معطوف شده است، قابلیتی که قرار است در گوشیهای بلکبری 10 نیز باشد. حال صفحه کلید اندروید نیز میکوشد تا با بررسی نوشتههای شما در مدتی خاص با بهره از قابلیت هوش مصنوعی، کلمات بعدی که در ذهن شما وجود دارد را حدس زده و در نوشتن متون یاریتان کند.
اندروید 4.2 با همان نام آبنبات پاستیلی
گوگل به همراه تلفن نکسوس ۴ و تبلت نکسوس ۱۰ از سیستمعامل اندروید 4.2 نیز پرده برداری کرد. گوکل اندروید 4.2 را «طعم تازهای از آبنبات پاستیلی» مینامد و دلیل آن هم شباهت زیاد این نسخه نسبت به اندروید 4.1 است. اما این بدین معنی نیست که اندروید 4.2 فاقد قابلیتهای اساسی و تازه است. در ادامه لیستی از قابلیتهای جدید اندروید 4.2 را مشاهده می کنید:
اتصال بیسیم به تلویزیون از طریق Miracast
مهمترین قابلیت تازه اندروید ۴.۲، پشتیبانی از Miracast است، یک استاندارد برای پروتوکل نمایش وایفای که به ابزارهای تازه مانند نکسوس ۴ اجازه میدهد تا صدا یا تصویر را به تلویزیون منتقل و در آن پخش کنند. جعبههای Miracast برای تلویزیونهای معمولی وجود دارند و کاربر میتواند با خرید آنها ارتباط بین تلفن و تلویزیون را برقرار کند. انتظار میرود گوگل این جعبه ها را با قیمت ۹۹ دلار وارد بازار کند. خوشبختانه قرار است به زودی تولیدکنندگان تلویزیونها، سیستم Miracast را در درون محصولات خود جای دهند تا ارتباط بین تلفن و تلویزیون بدون نیاز به جعبه اضافی میسر شود. الجی از همین الان متعهد شده که تلویزیونهای تولیدی سال ۲۰۱۳ خود را با Miracast روانه بازار کند. این فناوری در اندروید ۴.۲ و برروی تلفن نکسوس ۴ به خوبی عمل میکند. به کمک این فناوری کاربر میتواند نرم افزار و بازیهای مورد علاقه خود را برروی صفحه نمایش بزرگتر تلویزیون اجرا نموده و از آن لذت ببرد.
ژستهای تازه کیبرد
اندروید ۴.۲ از ژستهای تایپی تازهای در کیبرد بهره میبرد. شما تنها کافی است تا انگشت خود را برروی حروف کلمه مورد نظر خود بکشید، تا سیستم کلمه مورد نظر شما را تشخیص دهد. همانطور که حتما حدس زدهاید این قابلیت کاملا شبیه به آن چیزی است که پیشتر در کیبرد Swype مشاهده کرده بودیم. علاوه بر این صفحهکلید اندروید ۴.۲ بصورت خودکار کلمات مکمل را نیز پیشنهاد میدهند. به عنوان مثال شما وقتی با کشیدن انگشتان خود برروی حروف، کلمه Good را تایپ میکنید کلمه Morning نیز پیشبینی شده و به شما پیشنهاد میشود.
عکاسی پاناروما
در نسخه جدید اندروید، حالت پاناروما با نام Photo Sphere اضافه شده است. دوربین به شما کمک میکند تا عکسهای پشت سرهم و مرتبط با هم را گرفته تا یک عکس پاناروما خلق شود. این کار به آسانی هر چه تمامتر انجام میشود. نتیجه پاناروما نیز در یک عکس مسطح قابل مشاهده خواهد بود.
استفاده چندکاربر از یک تبلت
بالاخره در اندروید ۴.۲ قابلیت پشتیبانی از چند کاربر اضافه شده است، تا بتوانیم بصورت چندنفره و اشتراکی از یک تبلت استفاده کنیم. به این ترتیب هر کاربر نرمافزار و اطلاعات شخصی خود را خواهد داشت. گوگل این سیستم را به خوبی پیاده کرده و همه چیز را با دقت در نظر گرفته است. به عنوان مثال اگر یک کاربر یک نرمافزار را دانلود کرده باشد، کاربر دیگر مجبور به دانلود مجدد آن نرمافزار نیست و براحتی میتواند نرمافزار دانلود شده را نصب کند. حتی نتایج بازیها نیز برای هر کدام از دو کاربر متفاوت است، مثلا اگر یک کاربر، مراحل مختلف یک بازی را طی کرده باشد، کاربر دیگر نمیتواند از امتیاز کاربر اول استفاده نموده و بازی را ادامه دهد.
نکته جالب دیگر در سیستم چندکاربره این است که اگر یک نرمافزار را در پسزمینه اجرا نموده و سپس با کاربر دیگر لاگین کنید، نرمافزار اجرا شده در اکانت کاربر اول به کار خود ادامه میدهد، به عنوان مثال اگر دانلود یک فایل را در اکانت کاربر اول شروع کنید و سپس با اکانت دیگری لاگین کنید، عملیات دانلود در پس زمینه ادامه مییابد.
از دیگر بهبودهای قابل ذکر در اندروید ۴.۲ میتوان به حالت Daydream که شبیه اسکرینسیور عمل میکند یا قابلیت انجام دستورات، مستقیما در قسمت اطلاعرسانیها، امکان بزرگنمایی در هر قسمت از صفحه، اضافه کردن ویجتها در صفحه قفل گوشی و دسترسی سریع به دوربین از طریق صفحه قفل اشاره کرد.
به نظر شما آیندهی اندروید چگونه خواهد بود؟ باید منتظر بود و دید که آیا این سیستمعامل محبوب میتواند رقبا را از صحنه خارج کند یا نه. شرکت گوگل هنوز اطلاع دقیقی دربارهی قابلیتهایی که برای اندروید بعدی در نظر گرفته اعلام نکرده است، اما آنچه که مشخص است آنکه اندروید میکوشد تا حوزهی نفوذ خود را بیش از پیش گسترش داده و در انواع بیشتری از گوشیهای تلفن همراه و تبلتها جای گیرد. موردی که روی کاغذ عملی خواهد بود اما آیا در واقعیت نیز چنین خواهد شد؟ نظر شما چیست؟
اندروید 4.3 آبنبات پاستیلی
اندروید 4.3 به بهانه معرفی نسل دوم نکسوس 7 که با همکاری ایسوس تولید شده بود معرفی گردید. اندروید 4.3 تغییرات اساسی را ارائه نمیداد و فقط چندین بهینهسازی در عملکرد سیستم عامل و تعداد محدودی ویژگی جدید در رابط کاربری را شامل میگردید.
اندروید 4.3 آبنبات پاستیلی در روز ۲۴ جولای ۲۰۱۳ بر روی نکسوس 7 دوم معرفی گردید. این بروزرسانی فقط شامل برخی ویژگی های جزئی نسبت به نسخه قبلی اندروید است. پشتیبانی از چند کاربر با پروفایلهای کاملا مجزا یکی از اصلیترین ویژگیهای اندروید 4.3 است.
گوگل مدتها بود که سعی میکرد، تجربه بازی بر روی تبلتها را بهبود بخشد و نسخه 4.3 آبنبات پاستیلی گامی مهم در این راستا محسوب میگشت، چرا که این سیستم عامل توان پشتیبانی از استاندارد گرافیکی OpenGL ES 3.0 (یک موتور نرمافزاری پیشرفته برای بازی) را با خود به همراه داشت. پس از این بود که اپل نیز پس از مدت کوتاهی با بروزرسانی سیستم عامل iOS، پشتیبانی از این موتور نرمافزاری را به دستگاههای خود اضافه کرد تا همچنان در صنعت بازی همراه، یکهتاز میدان باشد.
سایر قابلیتهای اندروید 4.3 عبارتند از پشتیبانی از TRIM برای بهبود مدیریت منابع حافظه، بلوتوث هوشمند برای استفاده بهینهتر از لوازم جانبی کم مصرف، سیستم صوتی Virtual Sorround، شمارهگیر هوشمندتر که شماره مدنظر کاربر را پیشبینی می کند و سرویس مکانیابی مبتنی بر Wi-Fi بهینهتر.
اندروید 4.3 در واقع پروژه تکمیل و تصحیح آبنبات پاستیلی بود که بهترین تجربه استفاده از اندروید آبنبات پاستیلی را بر روی دستگاههای مختلف ارائه می نمود.
اندروید 4.4 کیتکت
اکتبر ۲۰۱۳ زمان معرفی نسخه کاملا جدید و متفاوتی از سیستم عامل خوشمزه اندروید بود. کیتکت به همراه گوشی فوقالعاده قدرتمند نکسوس ۵ معرفی گردید و این اولین باری بود که با همکاری یک برند دیگر، اندروید جدید خود را نامگذاری مینمود.
نستله، تولیدکننده بیسکوئیتهای کاکائویی مشهور کیتکت به همکاری با گوگل پرداخت و این دو شرکت کمپینهای تبلیغاتی مشترک بسیاری را نیز برپا نمودند.
اندروید 4.4 مهمترین تحول در ظاهر رابط کاربری سیستم عامل اندروید از زمان ارائه اندروید 4 ساندویچ بستنی، محسوب میشد. تم آبی رنگی که در نسخههای مختلف آبنبات پاستیلی شاهد آن بودیم به رنگ سفید تغییر کرده بود. آیکونها بزرگتر شده و نوار اطلاعرسانیها و دکمههای لمسی کنترلی نیز از پسزمینهای شفاف بهره میبردند. اپلیکیشن SMS حذف شده و وظیفه دریافت و ارسال پیام کوتاه بر عهده اپلیکیشن پیامرسان Hangouts قرار داده شده بود. امکان انتخاب اپلیکیشنهای دیگر به عنوان کلاینت پیامکها نیز امکانپذیر بود.
فونت Roboto به کار رفته در اندروید کیتکت بازطراحی شده و ظاهری مدرنتر را پیدا کرده بود. منوی اپلیکیشنها دچار تغییرات بنیادین شده بود و از همه مهمتر Google Now با صفحه خانه اندروید یکپارچه شده بود.
گوگل میگوید که «با اندروید کیتکت به دنبال ارائه تجربه کاربری عالی برای همه» است.
قابلیتهای اندروید 4.4 کیتکت در استفاده بهینه و حداقلی از منابع سختافزاری منجر به تشویق بیشتر تولیدکنندگان دستگاههای اندرویدی برای بروزرسانی دستگاههای قدیمی به اندروید کیتکت میشود. این مهمترین اقدام گوگل برای حل مشکل بروزرسانی در دستگاههای اندرویدی است و انعطافپذیری بالای اندروید کیتکت میتواند سرآغازی بر پایان مشکل بروزرسانی در اندروید باشد.
اندروید کیتکت مجهز به بک ویرایشگر تصویر قدرتمند است که دارای چندین فیلتر پیشفرض بوده و امکانات کاربردی زیادی را ارائه می نماید. همچنین تنظیمات حریم خصوصی که از زمان معرفی نسخه 4.3 به اندروید اضافه شده بود در نسخه 4.4 حذف شده است.
مهمترین ویژگیهای اختصاصی اندروید 4.4 کیتکت عبارتند از: یکپارچه شدن Google Now با صفحه خانه، شمارهگیر هوشمند کاملا جدید که بر اساس نیازهای کاربر تنظیم میشود، اپلیکیشنهای تمام صفحه به لطف نوار اطلاعرسانی و نوار کنترل شفاف، اپلیکیشن یکپارچه هنگاوت برای تمام پیامرسانیها، اپلیکیششنهای «ساعت» و «دانلودها»ی بازطراحی شده، کیبورد جدید و پشتیبانی از Emoji ها و شکلکها، بهینهسازیهایی در امکانات و بهرهوری دستگاههای اندرویدی (مثل اضافه شدن اپلیکیشن Quicoffice و قابلیتهای جدید Play Books و Play Newsstand) و پشتیبانی از عکاسی +HDR.
اندروید 5 آبنبات چوبی
نوامبر ۲۰۱۴ نسخه نهایی اندروید آبنبات چوبی معرفی شد و کمتر از یک ماه بعد، یعنی دسامبر اولین تلفنها، یعنی سری نکسوس و موتورولا به نسخه جدید اندروید بروزرسانی شدند. همزمان با معرفی اندروید 5، تلفن نکسوس 6 ساخت موتورولا و تبلت نکسوس 9 ساخت اچتیسی نیز معرفی شدند.
تغییرات ظاهری انقلابی
اندروید آبنبات چوبی یک نسخه انقلابی از سیستم عامل موبایل گوگل بود. اصلیترین این تغییرات مربوط به طراحی رابط کاربری و به کارگیری زبان طراحی جدیدی تحت عنوان طراحی متریال بود. زبان طراحی جدید ساده، تخت و جسورانه بود. تقریبا میتوان گفت که این سبک طراحی یک نسخه گوگلی از سبک جانی آیو در طراحی iOS 7 است. گوگل نشان داد که چندان با اسکئومورفیسم (شبیهسازی سهبعدی اشیا واقعی در فضای مجازی) موافق نیست. دوئارته، طراح نرمافزار گوگل معتقد است که تخت کردن رابط کاربری به تنهایی نمیتواند یک استراتژی قلمداد شود. هدف نهایی ارائه بهتر محتوا است و در این راه طراحی تخت فقط یک تاکتیک است. بر همین اساس، تیم طراحی گوگل، یک زبان طراحی جدید برای رابط کاربری اندروید آبنبات چوبی خلق کرد که «طراحی متریال» نام دارد.
از دیگر تغییرات ظاهری می توان به تغییر شکل دکمههای کنترلی اشاره کرد. این دکمهها همان طور که در تصویر روبرو مشاهده می کنید به اشکال ساده مربع، دایره و مثلث تغییر کردهاند. وقتی شما در اندروید نسخه ۴ به بالا آیکان اپلیکیشنها را بر روی هم میکشید تا یک گروه بسازید، آنها به صورت مورب پشت سر هم نمایش داده میشوند. در نسخه 5 این اپها به جای این که به صورت مورب نمایش داده شوند به صورت کاملا عمودی در یک صف قابل مشاهدهاند.
بازطراحی نوار اعلانات و صفحه قفل
در نسخه آبنبات چوبی اندروید، تنظیمات سریع و همچنین ظاهر نوار اطلاعرسانی ها و تنظیمات سریع به کلی تغییر کرده است. دیگر خبری از ژست دو انگشتی نیست! در صورتی که انگشت خود را از بالای صفحه به سمت پایین بکشید نوار نوتیفیکیشنها مواجه خواهید شد. برای دسترسی به منوی تنظیمات سریع باید یک بار دیگر منو را به سمت پایی لمس کنید تا در زیر اطلاعرسانیها تنظیمات مهم را مشاهده کنید.
تم رنگی این بخش از مشکی به طوسی و سبز تغییر کرده و برخی از المانهای آن مثل اسلایدر نور صفحه نیز به رنگ سبزآبی یا Cyan درآمدهاند. وقتی نوار اطلاعرسانیها را به سمت پایین میکشید در سمت چپ بالا ساعت و در سمت راست بالا نیز تصویر حساب گوگل خودتان و در کنارش نشانگر باتری، نشانگر شبکه و سایر تنظیمات در صورت روشن بودن (مثل وایفای، بلوتوث، آلارم و...) را مشاهده میکنید. نوتیفیکیشنها با پس زمینه سفید نمایش داده میشوند و میتوانید برخی عملیات را همچون نسخههای قبلی از طریق آن نوار روی آنها اعمال کنید. مثلا میتوانید اطلاعرسانی پیغامها هنگاوت و پیامکها را به تعویق بیاندازید یا ایمیل وارده را آرشیو کرده یا پاسخ دهید.
در صورتی که انگشت خود را دوباره به سمت پایین بکشید منوی تنظیمات سریع نمایان میشود. در نسخههای قبلی مثلا برای فعال کردن وایفای، باید آن را لمس کرده و نگه میداشتیم و برای دسترسی به منوی تنظیمات مرتبط با آن کافی بود صفحه را لمس کنیم. در طراحی جدید این بخش دربالا سمت چپ علامت وایفای و در زیر آن کلمه Wi-Fi مشاهده میشود. در صورتی که علامت وایفای را لمس کنید، این قابلیت فعال شده و در صورتی که کلمه Wi-Fi را لمس کنید وارد تنظیمات وایفای میشود. در کنار آن همین موضوع را برای بلوتوث شاهد هستیم.
در بالای تنظیمات یک اسلایدر برای نور صفحه وجود دارد که از طریق آن کاربر میتواند روشنایی نمایشگر را به سرعت تنظیم کند. در نسخههای قبلی اندروید اگر قابلیت Auto Brightness را فعال میکردید دیگر کنترلی روی روشنایی نمایشگر نداشتید و دستگاه به صورت خودکار بر اساس نور محیط، نور صفحه نمایش را تنظیم میکرد. اما حالا در نسخه جدید گوگل این قابلیت را با ویژگی جدید دیگری به نام Adaptive Brightness جایگزین کرده است. با این قابلیت همچنان بر اساس نور محیط، روشنایی تصویر نیز تغییر میکند، ولی حالا کاربر میتواند از طریق اسلایدری که به آن اشاره شد کمی سطح روشنایی تصویر را حتی در حالت Adaptive تغییر دهد.
یکی از عمدهترین تغییرات در اندروید آبنبات چوبی مربوط به صفحه قفل است. در صفحه قفل جدید دیگر خبری از ویجتها نیست. در وسط این صفحه ساعت و تاریخ روز را مشاهده میکنید. در نوار بالایی سمت چپ نام اپراتور و در سمت راست همان جزئیات ذکر شده در بخش نوار اطلاعرسانی قابل مشاهدهاند. در پایین صفحه قفل در گوشه سمت چپ علامت گوشی تلفن را مشاهده میکنید. این بدان معنا است که اگر این صفحه را به سمت راست بکشید، شمارهگیر اجرا میشود. در سمت مقابل، در گوشه سمت راست نیز علامت دوربین مشاهده میشود. این نیز بدان معناست که وقتی صفحه نمایش تلفنتان قفل است اگر آن را به سمت چپ بکشید اپلیکیشن دوربین اجرا میشود. در وسط نیز علامت قفل را مشاهده میکنید. با لمس صفحه قفل و کشیدن آن به سمت بالا قفل صفحه باز میشود.
کیبورد جدید
کیبورد این بار تغییرات جزئی را تجربه نمیکند و میتوان گفت که به طور کلی ظاهر آن تغییر نموده است. شما حالا با یک صفحه تخت طوسی متمایل به سبز روبرو هستید که حروف روی آن نوشته شدهاند و دکمهها از هم جدا نیستند. پشتیبانی کامل از زبان فارسی در آن مثل گذشته (از اندروید ساندویچ بستنی به بعد) وجود دارد و تایپ کردن با آن بسیار راحت است.
بازطراحی منوی تنظیمات
منوی تنظیمات از رنگ مشکی به رنگ سفید تغییر کرده و نوشتهها و آیکانها با رنگهای سبزآبی و طوسی نمایش داده میشوند. بیشک ترکیب رنگ جدید اندروید نسبت به گذشته بسیار جذابتر و زیباتر است. جز این تغییرات ظاهری خود منو چندان تغییری را شاهد نبوده و بیشتر تغییرات در داخل بخشهای مختلف اعمال شده است.
Overview
با فشردن دکمه لمسی Recent apps اسکرینشاتی از اپلیکیشنها به شکلی جدید نمایش داده میشوند. اپلیکیشنها همچون تبهای باز در مرورگر کروم اندروید به صورت برگههایی جدا از هم نمایش داده میشوند که میتوان در بین آنها حرکت کرده و اپ مورد نظر را دوباره باز کرد. گوگل علاوه بر نحوه نمایش اپلیکیشنهای اخیرا باز شده، نام دکمه مربوط به آن را نیز از Recent Apps به Overview تغییر داده که نام بامسماتری است. برای بستن اپلیکیشنها نیز کافی است همچون گذشته آنها را به طرفین بکشید. البته در نسخه جدید یک علامت ضربدر در گوشه سمت راست بالای این برگهها نیز مشاهده میشود که با لمس آنها اپلیکیشن مربوطه بسته میشود.
Interruptions
قابلیت Interruptions که پیشتر در آیفون با نام Do not disturb شاهد آن بودیم در نسخه جدید اندروید وجود دارد. در نسخه پیشنمایش، این قابلیت با همان نام Do not disturb و به شکلی دیگر معرفی شده بود، اما به نظر میرسد گوگل هم از نامگذاری و هم از نحوه عملکرد این اپلیکیشن پشیمان شده و آن را تغییر داده است. در این بخش از طریق منوی تنظیمات صدا و اطلاعرسانی در دسترس است. شما میتوانید در تنظیمات مشخص کنید که همه اطلاعرسانیها بلاک شوند. همچنین میتوانید استثناهایی همچون پیام ورودی از شخصی خاص را نیز برای آن تعریف کنید. همچنین میتوانید تنظیم نمایید که این قابلیت به طور خودکار هر شب یا فقط بعضی شبهای هفته از ساعتی خاص تا ساعتی دیگر فعال باشد.
خدانگهدار Dalvik... سلام ART
Dalvik یک رانتایم نوع JIT یا «کامپایل در زمان اجرا» است. در واقع بخشی از کد مربوط به اجرای اپلیکیشن در زمانی که کاربر درخواست اجرای آن را صادر مینماید کامپایل شده و اجرا میشود. طبیعتا در رانتایمهای نوع JIT هم از منابع بیشتر استفاده میشود و هم به خاطر کامپایل کد اجرا، اپلیکیشنها اندکی کندتر اجرا میگردند. در سوی مقابل رانتایم جدید اندروید، یعنی ART که مخفف Android Runtime است، قرار دارد. این رانتایم از نوع AOT یا «کامپایل پیش از زمان اجرا» است. ART در زمان نصب اپلیکیشنها کل کد مربوط به آنها را کامپایل نموده و با ورود درخواست اجرای اپلیکیشن از سوی کاربر بدون نیاز به کامپایل کد اجرای اپلیکیشن، فقط آن را اجرا میکند. بدین ترتیب هم از منابع پردازشی کمتری استفاده میشود و هم سرعت اجرا اپلیکیشنها افزایش مییابد، در نتیجه لگ و تاخیری را نیز شاهد نخواهیم بود. البته مسلما رانتایم ART در زمان نصب اپلیکیشنها منجر به اشغال فضای بیشتری توسط آنها میشود.
حال به نظر میرسد رانتایم جدید به نسخه نهایی نزدیک شده و در اندروید آبنبات چوبی این رانتایم جایگزین Dalvik شده و باید برای همیشه با Dalvik Runtime خداحافظی کنیم.
عمر باتری بهتر
گوگل در نسخه جدید بالاخره قابلیت Power Saver پیشرفته را تعبیه کرده است. میتوانید این قابلیت به صورت دستی فعال کرده یا برای آن تعریف کنید که وقتی شارژ باتری به یک سطحی (۲۰ تا ۵ درصد) رسید به صورت خودکار فعال شود. فعال شدن این قابلیت کمی بر روی قدرت پردازشی دستگاه شما تاثیر خواهد گذاشت و با اتصال تلفن به شارژر به صورت خودکار غیرفعال میشود.
برگرفته از : www.zoomit.ir